10 książkowych hitów roku 2018

Na wstępie zaznaczam, że nie jest to w żadnym razie zestawienie najlepszych książek wydanych w roku 2018. Z tych przeczytałem jedynie Na znak triumfu, Davida Webera. Dobra książka, ale zdecydowanie hitem nie jest. Jedynie mój subiektywny wybór 10 najlepszych książek, które przeczytałem w tym roku.
Nie wszystkie tytuły zostały tutaj już zrecenzowane - gdyby tak było, bardzo proszę o wybaczenie. Ten wpis to takie drobne przypomnienie dla mnie i do końca roku, tych parę postów zostanie dodanych.
Kolejność jest przypadkowa i nie ma żadnego znaczenia.

1. Nicholas Crane, Clear Waters Rising
   Niesamowita powieść o wędrówce przez Europę. Jeśli ktoś chociaż trochę
   chodzi po górach, zdecydowanie powinien przeczytać. Być może zainspiruje go to, aby wyjść na szersze przestrzenie ;)
   
2. Tad Williams, Smoczy Tron.
   Klasyczne high fantasy, opowiedziane z wielkim wdziękiem. Zdecydowanie warto sięgnąć, jeżeli jeszcze się tego nie zrobiło.
   
3. Mercedes Lackey, Wiatr Przeznaczenia
   Opowieść ze znacznie szerszego cyklu o Valdemarze. Przeczytałem więcej książek z tego cyklu, których recenzji jeszcze tu nie ma. Pojawią się, ale już teraz mogę powiedzieć, że zdecydowanie z tych, co czytałem, wypada najlepiej. Nie są co prawda złe, bo ta pani potrafi pisać, ale mimo wszystko ta powieść się wyróżnia. Zaczyna z przytupem całkiem dobrą trylogię.
   
4. Peter Frankopan, Pierwsza krucjata. Wezwanie ze wschodu
   Bardzo dobre omówienie historii pierwszej wyprawy krzyżowej, ze skupieniem na bizantyjskim punkcie widzenia. Co prawda, można się kłócić, że robi to już i Steven Runciman, ale z mistrzami ciężko konkurować. Pan Frankopan bardzo przystępnie, ale też bez uciekania do sensacji, opisuje ten fascynujący początek chrześcijańskich rządów nad Ziemią Świętą.
   
5. Henry Nicholls, Galapagos
   Być może umieszczam to tutaj tylko dlatego, że wciąż mam w pamięci. Jednak, wydaje mi się, że nie. Seria Terra Incognita ogólnie jest dobra, ale ten tytuł... Cóż, wyjątkowo pozytywnie zaskoczył mnie tym, że zamiast skupiać się na ludziach, dostajemy świetną publikację na temat historii naturalnej Galapagos. Komukolwiek zainteresowanemu przyrodą bardzo polecam.
   
6. Robert Wegner, Niebo ze stali
   Wegner wcześniej bardzo ładnie mnie przywitał swoimi opowiadaniami, a w tym roku, niezwykle miło udowodnił, że z dłuższą formą, jak najbardziej sobie radzi. Czytałem jeszcze zanim bloga założyłem, toteż recenzji nie ma. Jednak, być może, z okazji publikacji recenzji najnowszego Wegnera, wspomnę także i o tej powieści.
   
7. Kai Bird, Robert Sherman, Amerykański Prometeusz. Triumf i tragedia Roberta J. Oppenheimera.
   W zasadzie mam mieszane uczucia, umieszczając tę książkę tutaj, bo czytałem ją już w liceum. Zrobiła wtedy na mnie ogromne wrażenie, myślę, że w dużej mierze przyczyniła się do wyboru studiów.
   W tym roku wróciłem i jestem może nawet bardziej zachwycony. Także, mimo pewnych wątpliwości formalnych, wrzucam, bo ta książka po prostu nasuwa mi się, gdy myślę o tym, co by tutaj wybrać.
   Autorzy to dziennikarze, jednak doskonale przedstawili zagadnienia, jakimi zajmował się opisany przez nich człowiek.
   Postać zresztą szalenie interesująca, bowiem dr Robert J. Oppenheimer, dyrektor Projektu Manhattan, nie tylko był błyskotliwym fizykiem teoretykiem, który miał swój wkład od podstaw teorii kwantowej po astrofizykę. Był również niezwykłym erudytą i znawcą literatury. Polecam każdemu, nawet komuś, komu wydaje się, że fizyką się nie interesuje.
   
8. Steven Gubser, Frans Pretorius, Czarne dziury bez tajemnic
   Jedna z najlepszych książek popularnonaukowych, jakie czytałem. Zdecydowanie, ogólna teoria względności nie jest łatwą do popularyzacji dziedziną fizyki. Tutaj mamy świetną równowagę między popularyzacją, czyli upraszczaniem, a przedstawieniem nauki taką, jaką jest faktycznie.
   
9. Carl Sagan, Błękitna kropka
   Absolutny klasyk i polecałem już wcześniej, ale muszę się przyznać, że przeczytałem dopiero teraz tak od deski do deski. To tylko potwierdziło moją opinię - jedna z najlepszych książek popularyzujących szeroko pojętą astronomię. Prawdziwie ponadczasowa, mimo upływu lat, nie za bardzo się postarzała.
   
10. Paul Davies, Julian Russel Brown, Duch w atomie. Dyskusje o paradoksach teorii kwantowej
    Ten tytuł to nie książka, ale w zasadzie opracowany przez profesjonalistów, zapis wypowiedzi innych profesjonalistów. Mianowicie, niezwykle dobrych fizyków, takich jak John Archibald Wheeler, David Bohm, czy John Bell. Ci panowie, w całkiem przystępny sposób, tłumaczą tego "ducha" teorii kwantów. Bardzo dobra pozycja, chociaż nie polecałbym jako pierwszej z tej dziedziny.
    

Dobrze, zatem, byłoby na tyle. Postaram się recenzje dodać, wówczas linki do brakujących recenzji się pojawią. Wybór był dosyć ciężki ;) Także zapraszam do sporządzania własnych zestawień i oby na przyszły rok, były jeszcze ciekawsze ;).